Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Ojciec Rafał i Brat Albert od wczesnych lat życia rozumieli tę prawdę, że miłość polega na dawaniu duszy, że miłując – trzeba siebie dać; owszem, że trzeba życie swoje oddać.

Kraków, 22 czerwca 1983

Kościół ma stale przypominać wszystkim powołanie do świętości – i ma też do tej świętości prowadzić. Gdy świętość ta zostaje w sposób uroczysty stwierdzona – na drodze beatyfikacji, a zwłaszcza kanonizacji – Kościół raduje się szczególną radością. Jest to największa radość, jakiej może doznać w swej ziemskiej wędrówce.

W niedzielę, 24. maja obchodzimy uroczystość Wniebowstąpienia. Kiedy przez czterdzieści dni Jezus jadł i pił ze swoimi uczniami oraz pouczał ich o Królestwie, Jego chwała pozostawała jeszcze zakryta pod postacią zwyczajnego człowieczeństwa. Ostatnie ukazanie się Jezusa kończy się nieodwracalnym wejściem Jego człowieczeństwa do chwały Bożej, symbolizowanej przez obłok i niebo, gdzie zasiada odtąd po prawicy Boga.

Niepokalanów, 18 czerwca 1983

Przybywam dzisiaj do Niepokalanowa – w pierwszym roku po jego kanonizacji. To miejsce jego heroicznego życia, jego codziennej pracy, któremu dał imię: Niepokalanów. […] Miasto Niepokalanej! Klasztor Niepokalanej, środowisko Niepokalanej, warsztat pracy Niepokalanej. […]

Kraków, 9 czerwca 1979 r.

Chciałbym przede wszystkim wyrazić moją radość z tego, że jesteście na świecie. Bogu dzięki, że jesteście! I kiedy mówię: Bogu dzięki – to w tym jest wezwanie do modlitwy o to, żebyście były, żeby was było jak najwięcej. […]

Homilia w Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu – 4 czerwca 1997 r.

Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu – takie słowa usłyszał Józef we śnie. Anioł ostrzegł go, aby uciekał z Dziecięciem, bo grozi Mu śmiertelne niebezpieczeństwo. W ten sposób liturgia słowa naprowadza naszą myśl na sprawę życia i jego obrony. Józef z Nazaretu, który uchronił Jezusa od okrucieństwa Heroda, staje w tej chwili przed nami jako wielki rzecznik sprawy obrony życia ludzkiego od pierwszej chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci.

Homilia do sióstr zakonnych - Jasna Góra, 5 czerwca 1979 r.

Pozwólcie, że myśli moje razem z waszymi zwrócą się na tym miejscu do Pani Jasnogórskiej, która jest przecież żywym natchnieniem każdej z was. Oto bowiem każda z was, wsłuchując się w słowa płynące z Nazaretu, powtarza za Maryją: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie wedle twego słowa (Łk 1, 38)...

Homilia do sióstr zakonnych - Jasna Góra, 5 czerwca 1979 r.

Temat powołanie zakonne jest jednym z najpiękniejszych wśród wszystkich, jakimi przemówiła do nas i stale przemawia Ewangelia. Temat ten znajduje szczególne wcielenie w Maryi, która powiedziała o sobie: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa (Łk 1, 38). Myślę, drogie siostry, że słowa te znalazły swoje głębokie echa w powołaniu i profesji zakonnej każdej z was.